De Geschiedenis Van Het Ballonvaren
Op 19 september 1783 lanceerde Pilatre De Rozier, een wetenschapper, de eerste heteluchtballon genaamd ‘Aerostat Reveillon’. De eerste passagiers waren een haan, een schaap en een eend. De ballon bleef in totaal 15 minuten in de lucht voordat hij weer op de grond stortte.
De eerste bemande poging kwam ongeveer 2 maanden later op 21 november, met een ballon gemaakt door 2 Franse broers, Joseph en Etienne Montgolfier. De ballon werd gelanceerd vanuit het centrum van Parijs en vloog gedurende een periode van 20 minuten. De geboorte van de heteluchtballonvaart!!!
Slechts 2 jaar later in 1785 vloog een Franse ballonvaarder, Jean Pierre Blanchard en zijn Amerikaanse co-piloot, John Jefferies, als eersten over het Engelse Kanaal. In de begindagen van de ballonvaart werd het Kanaal beschouwd als de eerste stap naar ballonvaren over lange afstand. De eerste grote mijlpaal in de geschiedenis van de ballonvaart.
Helaas kwam in hetzelfde jaar Pilatre de Rozier (‘s werelds eerste ballonvaarder) om het leven bij zijn poging het Kanaal over te steken. Zijn ballon ontplofte een half uur na het opstijgen als gevolg van het experimentele ontwerp van het gebruik van een waterstofballon en een heteluchtballon die aan elkaar waren gekoppeld. Een enorm explosief mengsel.
Het volgende grote scharnierpunt in de geschiedenis van de ballon was op 7 januari 1793. Jean Pierre Blanchard vloog als eerste met een heteluchtballon in Noord-Amerika. De grondlegger van de VS George Washington was aanwezig om de ballonvaart bij te wonen.
Heteluchtballonvaren raakte zo’n 150 jaar uit de gratie door de opkomst van gasballonnen met lichtere gassen dan lucht en het gevaar van het verbranden van materiaal om de ballon van warmte en dus lift te voorzien.
Aan het eind van de jaren 1950 nam Ed Yost de uitdaging aan om de bemande heteluchtballon nieuw leven in te blazen. De eerste heteluchtballonnen vlogen doordat de ballon op de grond werd verwarmd met een groot vuur of door een vuur dat mee aan boord werd genomen. De belangrijkste technische verbetering die Yost aanbracht was dat een heteluchtballon gemaakt kon worden die zijn eigen brandstof mee kon nemen. De uitvinding van propaanbranders met gas uit flessen was revolutionair. Zo werd het mogelijk voor ballonvaarders om de lucht in de ballon tijdens de ballonvaart opnieuw te verwarmen. Yost’s uitvinding verbeterde moderne heteluchtballonnen tot semi-manoeuvreerbare vliegtuigen.
Yost maakte de eerste moderne heteluchtballonvlucht op 22 oktober 1960 in Bruning, Nebraska en vloog één uur en 35 minuten.
In 1987 staken Richard Branson en Per Lindstrand als eersten de Atlantische Oceaan over. In plaats van een met helium of gas gevulde ballon gebruikte zij hiervoor de moderne luchtballon. Zij vlogen een afstand van 2.900 mijl in een recordtijd van 33 uur. In die tijd was de ballon die zij gebruikten de grootste ooit gevlogen, met een inhoud van 2,3 miljoen kubieke voet. Een jaar later vestigde Per Lindstand nog een record, dit keer voor de hoogste solovlucht ooit in een heteluchtballon – 65.000 voet! Zo’n kleine 20 kilometer. 19812 meter om precies te zijn.
Het geweldige team van Richard Branson en Per Lindstrand sloeg in 1991 opnieuw de handen in elkaar en stak als eerste de Stille Oceaan over in een heteluchtballon. Zij reisden 6.700 mijl in 47 uur, van Japan naar Canada en braken daarmee het wereldrecord afstand, reizend met snelheden tot 245 mph.
In 2016 werd hun avontuur verfilmd in de boeiende documentaire Don’t look down.
Het is interessant om te zien hoe de ontwikkeling van de heteluchtballon de cirkel rond heeft gemaakt. In het begin verbrandden de eerste ballonvaarders materialen aan boord van de ballon om warmte op te wekken waarmee de ballon de lucht in werd gestuwd. Deze theorie raakte in onbruik toen gas- en heliumontwerpen werden geïntroduceerd, omdat dit veiliger en betrouwbaarder werd geacht dan vliegen met een open vlam. Het is pas in de laatste 60 jaar dat heteluchtballonnen weer in de belangstelling zijn gekomen.
